Gelovigen zijn, nu de wet is verdwenen en de genade over hen heerst, zélf verantwoordelijk voor hun leven. Die vermaning is essentieel in de twee brieven van Paulus aan de gemeente te Korinthe. In de wandel van een christen is de kernvraag bij wat hij doet of het nut heeft en sticht. In het besef te behoren tot het volk dat de Heere zich nu verzamelt en niet meer tot de wereld. Waar de gelovige zich verbindt met de wereld verhindert hij zijn heiligmaking en stelt hij zich – vooral in zijn denken – onder het juk van de duisternis, terwijl hij is geroepen tot de vrijheid en het licht van de genade. Aanpassing bij de maatstaven van de wereld, in welke mate dan ook, leidt tot besmetting van zijn denken. Maar wie zich richt op de Heer en Zijn Woord, wordt gereinigd.
“Dat gij de genade Gods niet tevergeefs moogt hebben ontvangen.”
Bijbelstudie Ab Klein Haneveld – mp3 audio
https://www.bijbelspanorama.nl/audio/