B082 De 1e, 2e en 3e brief van Johannes

B082 01 De 1e, 2e en 3e brief van Johannes Ab Klein Haneveld 01:31:24
B082 02 De 1e, 2e en 3e brief van Johannes Ab Klein Haneveld 01:30:36
B082 03 De 1e, 2e en 3e brief van Johannes Ab Klein Haneveld 01:31:17
B082 04 De 1e, 2e en 3e brief van Johannes Ab Klein Haneveld 01:31:44
B082 05 De 1e, 2e en 3e brief van Johannes Ab Klein Haneveld 01:32:10
B082 06 De 1e, 2e en 3e brief van Johannes Ab Klein Haneveld 01:31:12
B082 07 De 1e, 2e en 3e brief van Johannes Ab Klein Haneveld 01:30:42
B082 08 De 1e, 2e en 3e brief van Johannes Ab Klein Haneveld 01:31:03
B082 09 De 1e, 2e en 3e brief van Johannes Ab Klein Haneveld 01:30:47
B082 10 De 1e, 2e en 3e brief van Johannes 31 minuten beschikbaar daarna bandje defect. 00:31:43
B082 11 De 1e, 2e en 3e brief van Johannes Ab Klein Haneveld 01:32:25
B082 12 De 1e, 2e en 3e brief van Johannes Ab Klein Haneveld 01:31:36
B082 13 De 1e, 2e en 3e brief van Johannes Ab Klein Haneveld 01:30:14
B082 14 De 1e, 2e en 3e brief van Johannes Ab Klein Haneveld 01:30:29
B082 15 De 1e, 2e en 3e brief van Johannes Ab Klein Haneveld 01:31:45
B082 16 De 1e, 2e en 3e brief van Johannes Ab Klein Haneveld 01:31:32
B082 17 De 1e, 2e en 3e brief van Johannes Ab Klein Haneveld 01:30:48
B082 18 De 1e, 2e en 3e brief van Johannes Ab Klein Haneveld 01:31:13
B082 19 De 1e, 2e en 3e brief van Johannes Ab Klein Haneveld 01:31:15
B082 20 De 1e, 2e en 3e brief van Johannes Ab Klein Haneveld 01:31:38
B082 21 De 1e, 2e en 3e brief van Johannes Ab Klein Haneveld 01:31:44
B082 22 De 1e, 2e en 3e brief van Johannes Ab Klein Haneveld 01:31:04
B082 23 De 1e, 2e en 3e brief van Johannes Ab Klein Haneveld 01:31:36
B082 24 De 1e, 2e en 3e brief van Johannes Ab Klein Haneveld 01:30:45
B082 25 De 1e, 2e en 3e brief van Johannes Ab Klein Haneveld 01:42:26
B082 26 De 1e, 2e en 3e brief van Johannes Ab Klein Haneveld 02:01:24

15-11-2018:

Bijbellezing: Ingaan in de rust
Bijbellezing: De wederkomst van de Gemeente

24-10-2018:

Artikel: Oudsten in de Gemeente
Bijbellezing: Rijzen en dalen

12-10-2018:

Bijbellezingen: De 1e brief aan de Thessalonicensen
Geloven en lijden

11 -09-2018:

Bijbellezingen: De Hogepriester

12-08-2018 2018:

Bijbellezingen: Bijbelse Basis Begrippen.
(deel 2)

07 -07- 2018:

Bijbellezingen: De Steenrots.

30-06- 2018:

Christus in de sterren
Het Bijbels wereldbeeld
De Morgenrood Conferenties.

11-06- 2018:

Bijbellezing: Rechtvaardigmaking.

14-05- 2018:

Bijbellezingen: Het doel van de roeping.
Wandel in het Licht.

8 april 2018
Nieuwe website gestart!

Een bepaalde term is niet altijd maar op één ding van toepassing. We leren bijvoorbeeld altijd dat de titel Christus slaat op Degene, Die opgestaan is uit de doden en zit ter rechterhand Gods, maar de Bijbel spreekt niettemin over de kruisiging van Christus. Wij zijn dan geneigd te zeggen dat het Jezus moet zijn, omdat Die gekruisigd werd. Dat is ook zo. Maar het staat er zo, om verband te leggen met het feit dat Jezus weliswaar gekruisigd werd, maar daardoor de Christus is geworden en zo is er dus toch sprake van het kruis van Christus. Want Hij is alleen via het kruis geworden tot Christus. Verder wordt er gesproken over Jezus, Die ter rechterhand Gods zit. Terwijl wij weer zeggen, dat Jezus toch moet zitten op de troon van David in Jeruzalem en dat Christus ter rechterhand Gods behoort te zitten. Dat zou dan de juiste terminologie zijn. Maar Jezus, de zoon van David, werd door God uit de mensen genomen en gesteld bij God om de zaken te doen, die daar te doen zijn.

In Duitsland vind je die naam ook, hoewel er in dat land over het algemeen helemaal geen Saksen wonen. Maar de naam is blijven hangen bij het land en vervolgens hebben andere volken die zich daar later vestigden, hun naam ontleend aan die naam en hebben zich Saksen genoemd, omdat ze in Saksen woonden. Dat land heette Saksen, omdat vroeger de Saksen daar woonden. Maar als iemand beweert dat hij een Saks is, kan hij dat niet bewijzen, omdat hij toch geen geslachtsregister heeft.

Uitzonderingen vind je gelukkig ook, want iedere heiden die wilde kon toetreden tot het burgerschap Israëls. Hij moest dan wel tot geloof in de God van Israël komen en zich aanpassen aan de omstandigheden en cultuur en in zekere zin ook aan de religie van Israël.

Tollenaren zijn een beeld van de 10 stammen. Hoeren en tollenaren worden in Israël beschouwd als zondaren, maar het blijkt dat zowel hoeren als tollenaren eigenlijk een beeld zijn van de 10 stammen van Israël, die ontrouw zijn. Want de hoer is ontrouw aan de man en loopt bij hem weg. Hoererij is in de Schrift gewoon ontrouw. De tollenaren beelden hetzelfde uit, maar dan mannelijk. Tollenaren zijn wel Joden, maar ze dienen de vijand. Ze maken deel uit van het Romeinse, wereldlijke systeem. Zij verzamelen belasting voor de keizer. Ze dienen dus andere volkeren. Dat is ook een beeld van de 10 stammen. Het is eigenlijk Israël, maar het maakt deel uit van het heidens systeem. Zacheüs, de tollenaar, werd geplukt uit een wilde vijgenboom. De tamme vijgenboom is een beeld van het Joodse volk en de wilde van dat deel van Israël dat geen vrucht draagt. De 10 stammen dus. Zacheüs wordt dan ook meteen afgevoerd. De Heer gaat met hem een huis binnen en laat de hele menigte buiten achter. Dat is altijd een beeld van onze bedeling. Een verborgen Koninkrijk, buiten de geopenbaarde dingen. We kennen nog wel een paar hoeren en tollenaren uit de Bijbel. Daarbij krijg je altijd precies hetzelfde verhaal. Dat blijkt altijd te kloppen. De gelijkenis van de verloren zoon heeft ook dezelfde betekenis, want de zoon die nooit weg was, wordt daar letterlijk vergeleken met de Farizeeën en Schriftgeleerden, het jodendom dus. En de zoon die weg was, wordt vergeleken met de hoeren en tollenaren. Er zit natuurlijk nog een veel diepere toepassing achter. Het gaat niet over Schriftgeleerden en Farizeën, maar over de 2 stammen als zodanig. Ze waren nooit weggeweest, nooit zoekgeraakt, maar de 10 stammen wel. Zij komen op één of andere vreemde wijze, want er wordt niet bij verteld hoe, tot inkeer, tot kennis van zichzelf. Ze weten ineens weer wie ze zijn en welke verantwoordelijkheid ze dragen en keren dan terug tot de Heer. Tot de Vader namelijk. Niet als zoon, maar als dienstknecht. Maar de Vader stelt hem toch aan als zoon, waarna de ander dus jaloers wordt..(*4) Tollenaren zijn een beeld van de 10 stammen. Hoeren en tollenaren worden in Israël beschouwd als zondaren, maar het blijkt dat zowel hoeren als tollenaren eigenlijk een beeld zijn van de 10 stammen van Israël, die ontrouw zijn. Want de hoer is ontrouw aan de man en loopt bij hem weg. Hoererij is in de Schrift gewoon ontrouw. De tollenaren beelden hetzelfde uit, maar dan mannelijk. Tollenaren zijn wel Joden, maar ze dienen de vijand. Ze maken deel uit van het Romeinse, wereldlijke systeem. Zij verzamelen belasting voor de keizer. Ze dienen dus andere volkeren. Dat is ook een beeld van de 10 stammen. Het is eigenlijk Israël, maar het maakt deel uit van het heidens systeem. Zacheüs, de tollenaar, werd geplukt uit een wilde vijgenboom. De tamme vijgenboom is een beeld van het Joodse volk en de wilde van dat deel van Israël dat geen vrucht draagt. De 10 stammen dus. Zacheüs wordt dan ook meteen afgevoerd. De Heer gaat met hem een huis binnen en laat de hele menigte buiten achter. Dat is altijd een beeld van onze bedeling. Een verborgen Koninkrijk, buiten de geopenbaarde dingen. We kennen nog wel een paar hoeren en tollenaren uit de Bijbel. Daarbij krijg je altijd precies hetzelfde verhaal. Dat blijkt altijd te kloppen. De gelijkenis van de verloren zoon heeft ook dezelfde betekenis, want de zoon die nooit weg was, wordt daar letterlijk vergeleken met de Farizeeën en Schriftgeleerden, het jodendom dus. En de zoon die weg was, wordt vergeleken met de hoeren en tollenaren. Er zit natuurlijk nog een veel diepere toepassing achter. Het gaat niet over Schriftgeleerden en Farizeën, maar over de 2 stammen als zodanig. Ze waren nooit weggeweest, nooit zoekgeraakt, maar de 10 stammen wel. Zij komen op één of andere vreemde wijze, want er wordt niet bij verteld hoe, tot inkeer, tot kennis van zichzelf. Ze weten ineens weer wie ze zijn en welke verantwoordelijkheid ze dragen en keren dan terug tot de Heer. Tot de Vader namelijk. Niet als zoon, maar als dienstknecht. Maar de Vader stelt hem toch aan als zoon, waarna de ander dus jaloers wordt.

Als Paulus in Romeinen 11 zegt dat God Zijn volk niet verstoten heeft, dan zeggen wij dat dit komt omdat er een overblijfsel is bij de Joden, zoals bijvoorbeeld Paulus zelf en anderen. Maar Paulus is uit de stam van Benjamin. Waarna de volgende vraag zich aandient: stond Paulus, wat afstamming betreft, nu dichter bij de Joden of bij Jozef? Dichter bij Jozef natuurlijk, omdat hij uit Benjamin stamt, de volle broer van Jozef. Het is toch eigenaardig dat het gelovig overblijfsel onder de Joden wordt voorgesteld onder de naam ”Benjamin” en dat bij nader inzien de naam ”Benjamin” juist het verband legt met de 10 stammen. De grote man, voor wat betreft de gemeentelijke waarheid met betrekking tot onze bedeling, blijkt inderdaad een nauwere relatie, qua afkomst, te hebben met Jozef dan met Juda.

De geschiedenis van Dina en de Sichemieten levert hetzelfde verhaal. Sichem, Samaria; Johannes 4, de Samaritaanse vrouw; de vrouw (Dina) uit Sichem, Sichar. In Johannes 4 wordt vastgesteld dat de Joden niet geloven, maar de Samaritanen wel. Er staat zelfs dat de zaligheid uit de Joden is. Dat is dubbelzinnig. Het kan betekenen dat de zaligheid tot stand komt via de Joden, maar het kan ook betekenen dat de zaligheid van de Joden zou worden weggenomen en gegeven, in dat verband aan Samaria. Als het van Jeruzalem naar Samaria gaat, dan gaat het van de 2 stammen naar de 10. Want Samaria was ooit de hoofdstad van de 10 stammen van Israël.

De christenvervolging is heus uitgevonden door de Joden. Waarna de Joden zullen zeggen dat de Jodenvervolging is uitgevonden door de christenen. Maar dat is niet waar, want dat waren de Romeinen. Daarmee praat ik de geschiedenis niet goed, maar geef ik alleen aan waar het begon. Dat is jaloezie. Dat leidt tot haat, tot moord en doodslag. En daar gaat het hier over.

Terwijl ik dat zeg, denk ik aan het eind van het boek Genesis, waar de beenderen van Jozef gelegd worden in Egypte. Dat is het einde van het verhaal en zelfs het einde van het hele Bijbelboek. Ze legden zijn gebeente in een kist in Egypte. Zullen deze been deren leven? Jozef was gebalsemd en werd later meegenomen bij de uit tocht uit Egypte en uiteindelijk begraven in Kanaän, bij Sichem op de plaats waar later de Samaritaanse vrouw bij de put zit en daar de Heer ontmoet.

De aardigheid is natuurlijk dat de hele huishouding van de groep uit Bethanië, door de Joden in een schip gezet werd om van hen af te komen. Dat was in de dagen van de eerste christenvervolgingen in het jaar 36. Ze werden in een schip gezet zonder roer en zonder zeil en leden dus vanaf het begin al schipbreuk, net als Paulus. Hoewel Paulus in Malta aankwam, bij de bloed- vloeiende man, kwamen zij keurig aan in Marseille, in Gallië. Daar woonden Galliërs, afstammelingen van de Kelten en die zijn afstammelingen van de 10 stammen van Israël. Daar ontmoetten zij een gezantschap van het Britse koningshuis die hen uitnodigde naar Brittannië te komen. Daar kwamen ze in hetzelfde jaar nog aan en werden verwelkomd door het Britse koningshuis, de beroemde Caractacus. In het Keltisch “Caradoc”. Dat was een legendarische figuur uit de ongewijde geschiedenis.

Hoe komt het dat het Evangelie bij de Angelsaksische of Keltische vol-keren zo makkelijk ingang vond? Het Evangelie beant- woordde aan de verwachtingen van deze volkeren. Zij wachtten op de komst van de Messias, Die aangekondigd was door de ene algemene God. Het waren monotheïstische volkeren. Hij was Degene Die de vervulling was van de oude Keltische wijsheid en hun toekomstverwachting.

Deze Bijbelstudie bevestigt de gedachte dat Bijbelstudie vooral bestaat uit zeer goed lezen om de juiste verbanden te kunnen leggen. Vooral als het om zaken gaat die te maken hebben met dé Verborgenheid, de Gemeente. De zeer bekende woorden van Paulus over het ongeloof en het geloof van Israël hebben daarom veel meer in zich dan op het eerste gezicht lijkt. Wie is dat volk dat geen volk was? Wie zijn meer specifiek de heidenen? Aan wie behoort eigenlijk de oorspronkelijke naam Israël toe? De antwoorden op deze vragen leiden ons telkens weer naar de 10 stammen.

Let op, ze waren maar met z’n tweeën. Er was niemand bij. Het gebeurde in het verborgene.

Bijbels Panorama’S.

Om de Bijbelstudies te ondersteunen zijn er door ons een aantal Bijbelse schema’s opgesteld. De oorspronkelijke schema’s uit 1996 zijn door ons in een nieuw jasje gestoken en opnieuw uitgebracht in een brochure. De schema’s zijn voorzien van commentaar en veel tekstverwijzingen. Deze brochure kan erg behulpzaam zijn bij het bestuderen van de Heilige Schrift en het vasthouden van de “rode draad” van diverse Bijbelse onderwerpen.

Wedergeboorte 1 – De weg er naar toe.

In de prediking van het Evangelie van Jezus Christus worden vele Bijbelse uitdrukkingen gebruikt, die alle te maken hebben met de manier waarop een sterfelijke zondaar eeuwig leven kan ontvangen. Er wordt gesproken over bekering, verzoening, geloof, genade, rechtvaardigmaking, verlossing en bevrijding. Een woord, dat slechts zelden gebruikt wordt, maar toch zo ontzettend belangrijk is, omdat het in essentie aangeeft, waar het eigenlijk allemaal om gaat, is “wedergeboorte”. We willen ons daarom bezighouden met wat de Bijbel onder wedergeboorte verstaat.

Wedergeboorte 2 – het nieuwe leven.

De natuurlijke mens is door zijn geboorte uit Adam een zondaar, en daarom ongeschikt voor het koninkrijk Gods. (1 Kor. 15 : 50). Wat nodig is, is dat de zondaar in ieder geval verlost wordt van zijn oorspronkelijke afstamming en opnieuw verwekt of geboren wordt, waardoor hij een nieuwe natuur ontvangt. Deze verlossing van de oude natuur is voor ons, die geloven in het verzoenend sterven van de Here Jezus een heerlijk feit, omdat wij weten, dat “onze oude mens met Hem gekruisigd is, opdat het lichaam der zonde te niet gedaan worde…. ” (Rom. 6 : 6).

Deze voor God gestorven zondaar ontvangt echter tevens met Christus nieuw leven, omdat de opstanding van Christus, evenals Zijn sterven, in onze plaats was. Zijn opstanding is daarom ook onze opstanding.

Wedergeboorte 3 – de hoop van Israël.

In het beroemde nachtelijke gesprek tussen Nicodemus en de Heere Jezus doet de laatste een wet zeer markante uitspraak. Nadat Hij tot driemaal toe gesproken heeft over de wedergeboorte als noodzaak om het Koninkrijk Gods te zien of in te gaan, verwijt hij Nicodemus dat deze niet bekend is met het begrip “wedergeboorte” :

“Zijt gij de ( niet een maar de ) leraar van Israël,
en weet gij deze dingen niet? Joh.3: 10.

Wedergeboorte 4 – de hoop der schepping.

De eerste bladzijden van de Bijbel, overbekend als zij zijn, vertellen ons over de wijze waarop de wereld zoals wij die kennen tot stand gekomen is. En direct worden we geconfronteerd met de meest gecompliceerde problemen. We lezen hoe de wereld van kwaad tot erger vervalt. Hoe zij, verre van te evolueren, juist degenereert.
Maar tegen elke menselijke verwachting in kent de Schrift een “happy end”! We lezen daar immers over het tot stand komen van een nieuwe hemel en een nieuwe aarde ter vervanging van de oude hemel en aarde, die voor eeuwig zijn weggedaan. De oude schepping blijkt op het laatste ogenblik vervangen te worden door een nieuwe.

Een nieuwe hemel en een nieuwe aarde waarin gerechtigheid woont!

Welk een Heiland!

God heeft altijd veel liefde voor de mensheid gehad. Hoewel de mensen hebben gezondigd en zich van Hem hebben teruggetrokken, heeft God toch in Zijn liefde gezorgd voor een ‘uitweg’ voor zondaren en ‘een weg tot verzoening’ met Hem. En dit plan tot verzoening en verlossing is het hoofdthema van de Bijbel.

De reden, waarom God ons dit Boek gegeven heeft, is: ons met dit heerlijke verlossingsplan bekend te maken.

De rijkdom Zijner genade.

Genade is de onbegrijpelijke en onverdiende gunst van God. Genade betekent, dat God Zelf de verantwoordelijkheid van de schuldige mens op Zich neemt.

Genade wordt om niet aangeboden aan hen, die “dood waren in de misdaden en in de zonden”, die “wandelden naar de eeuw dezer wereld, naar de overste de macht der lucht” en die van nature “kinderen des toorns” waren. Het wordt aangeboden door de Here Jezus. Genade is “Gods grote liefde, waarmee Hij ons liefgehad heeft, ook toen wij dood waren door de misdaden” en waardoor Hij ons “heeft levend gemaakt met Christus en ons mede gezet heeft in de hemel in Christus Jezus.”

De Bruidegom en de Bruid

Over de vraag : Wie is de de “Bruid van Christus”.
Is dit de Gemeente of behoort deze titel aan het gelovig overblijfsel van Israël?

Behouden! ….. Wat nu?

God biedt ons Jezus niet alleen aan als Zondendrager en als Bevrijder van de macht der zonde, maar ook als onze Here en Koning. Wij lezen In de Handelingen 2 : 36: “Zo wete dan zekerlijk het ganse huis Israëls, dat God Hem tot een Here en Christus gemaakt heeft, namelijk deze Jezus. Die gij gekruisigd hebt”. Jezus aannemen betekent Hem als Goddelijke Meester erkennen, aan Wie wij ons met geheel ons hart en leven onderwerpen. Wiens onbeperkte heerschappij over ons leven wij met vreugde aanvaarden, zodat het nu voortaan niet meer de vraag is:

Wat zal ik graag willen doen? – maar de vraag is nu slechts: Wat wil Hij dat ik doen zal?

De Dynasty van Adam

Systematische Bijbelstudie met als onderwerp de geslachtsregisters en het erfrecht van de Zoon des Mensen.

Levend water voor dorstige zielen.

Stel u voor, dat u genezen bent van een gevaarlijke ziekte en u weet zeker, dat het middel, dat u hebt gebruikt, onfeilbaar is. Zou u dan niet graag dit medicijn overal bekend willen maken? Natuurlijk zou u er niet over kunnen zwijgen. Evenzo willen wij graag overal bekend maken, dat er stromen van zegen zullen vloeien uit het hart van een ieder, die gelooft in de Here Jezus.

Christus in u, de hoop der heerlijkheid.

Paulus stelt nadrukkelijk vast, dat ‘God het is die in ons werkt, beide, zowel het willen als het werken, naar Zijn wel behagen’ (Fil.2:13).
Onze verantwoordelijkheid in deze is geen andere dan te geloven, dat Hij bij machte is het ‘willen’ en het ‘werken’ in ons te richten en te besturen; en om te luisteren naar Zijn stem.

Met het oog op deze verantwoordelijkheid zouden wij elke gelovige. op het hart willen binden zijn ‘werken’ te toetsen aan het Woord en in het gebed, om zeker te zijn, dat het werkelijk de ‘goede werken zijn, die God te voren bereid heeft opdat gij daarin zoudt wandelen’ . Efeze 2:10

Wat is de Gemeente, wat is ze niet?

Aan niets heeft de Gemeente van Jezus Christus in onze dagen meer behoefte dan dat in haar de grondwaarheden van de Christelijke hoop weer levend en zichtbaar worden.

Wij moeten helaas de klacht uitspreken, die eigenlijk ook een aanklacht is, dat de Kerk van Christus deze grondwaarheden met hun wonderbare perspectieven voor de eindtijd verduisterd heeft ten gunste van een ontwikkelingsleer over wereldverbetering en maatschappijvernieuwing, die echter noch Bijbels gegrond noch door de loop der geschiedenis gerechtvaardigd is.

De zelfbezinning van de Gemeente moet beginnen met de terugkeer tot het fundament van de Schrift en tot de verwachting van de Christelijke hoop.

Het herstel van Israël.
een studie in Zacharia 14 en Deuteronomium 30

Het staat onomstotelijk vast, dat dat gaat gebeuren.

Toch zijn er heel wat christenen, die deze profetie helemaal niet kennen. Als ze deze profetie ooit al eens gehoord hebben, geloven ze hem dikwijls niet. Men zegt dan: “Dat moet u geestelijk zien.” Dan zeg ik: “Goed, verklaar het mij dan. Wat betekent het dan geestelijk”? Men is dan snel uitgepraat, want dit is geestelijk niet te verklaren. (A.K.H.)

Brieven in de Bijbel worden brieven genoemd omdat ze niet voor iedereen bestemd zijn, maar in principe alleen voor diegenen aan wie de brief gezonden is. Deze brieven zijn voor de Gemeente en niet voor de hele wereld. Ook al staat er in lang niet alle brieven bij aan wie het geschreven is, toch blijkt uit de briefvorm of het aan gelovigen of ongelovigen geschreven is.

Wij noemen dat erfelijkheid. Ieder mens heeft bepaalde eigenschappen van zijn ouders. Dat kan mijn moeder niet helpen, maar mijn vader wel. Als een moeder verantwoordelijk was voor de zondige natuur, zou de Here Jezus geboren zijn met een zondige natuur. Hij had gewoon een menselijke en adamitische zondige moeder. Het moge duidelijk zijn dat de zondige natuur die erfelijk is, zich kennelijk vererft via de vader.

(1*) 2 Korinthe 8:5 spreekt over bekeerden, over gelovigen, die zich -met al hun gedachten en daden – aan de Heer gaven

(2*) Men kan -Bijbels- het “Woord”, het “Getuigenis”, een “persoon” aannemen, maar niet het geloof.

In deze studie zal het niet gaan over de vraag of de wereld geschapen werd, of door evolutie tot stand is gekomen. Het gaat hier om Bijbelstudie en dus weten wij vanuit “Het Woord” van God dat de wereld niet door evolutie tot stand is gekomen. Wie de wereld nauwkeurig bekijkt weet dat evolutie onzinnig is.

Het is een wijdverbreid misverstand dat God de hemel en de aarde in zeven dagen geschapen zou hebben. Dat staat nergens in de Bijbel!

(1)(2)(6)
Voor meer informatie hierover kunt u de gratis Bijbelstudies op Mp3: “C003 Model der schepping” beluisteren of bestellen. Zie hiervoor onze Mp3 pagina’s

(3) Het gaat bij het Hebreeuws altijd om het Woord van God, want dat is de enige plaats waar Hebreeuws voorkomt. Hebreeuws dat elders voorkomt, is van de Bijbel afgeleid. Daarom dient een woord altijd binnen de context van het Woord van God te worden bestudeerd, want dáár krijgt een woord zijn betekenis

(7) Bedoelt wordt het geopenbaarde Koninkrijk op aarde.

(8) Dit geldt ook voor de leer der restitutie. Wanneer men de diverse Schriftplaatsen op een eerlijke en juiste manier met elkaar vergelijkt, kan men slechts tot de conclusie komen dat er restitutie heeft plaatsgevonden. Wie dat niet doet weet deze dingen niet, maar het is hem willens onbekend. Men moet bereid zijn om Schrift met Schrift te vergelijken. Vervolgens zal men de waarheden die de Schrift aangeeft dienen te accepteren. Het gaat dus om geloof in het Woord van God.

(9) Men is overal op aarde op zoek naar iets waardoor de mens eeuwig zou kunnen leven (= levens-elixer). Men weet dat zoiets zou moeten bestaan. Men weet dit, omdat het ooit bestaan heeft, namelijk: de boom des levens. Tegenwoordig is er ook een boom des levens, maar dat is een geestelijke boom des levens. Die geeft geestelijke leven. Die Boom is Christus.

Een lijst met Schriftplaatsen met de woorden “thoohoe” en “boohoe”, is hier te vinden: https://www.bijbelspanorama.nl/s40-de-leer-der-restitutie-bijlage-thoohoe-en-boohoe/

Een lijst met Schriftplaatsen met de woorden “thehoom” is hier te vinden:
https://www.bijbelspanorama.nl/s40-de-leer-der-restitutie-bijlage-2-het-woord-thehoom/

Als een Groninger “moi’” zegt en je moet het naar het Nederlands vertalen, “dag”. En als een Groninger ‘moi’ zegt en je moet het naar het Hebreeuws vertalen, dan is het “shalom”, want “moi” is de wijze gewoonlijk groeten. Als de Hebreeën elkaar groeten, zeggen ze “shalom”. “Moi” “shalom”, Het heeft wel dezelfde functie. Het functioneert als groet. Nu ziet u, hoe gevaarlijk het is om te vertalen en om met betekenissen van woorden te schermen

In feite is de getalswaarde van neshamah 395, namelijk: k Nun (50), s Shien (300), m Méem (40) h wordt meestal genegeerd. Het waarom dat is mij niet bekend.

Eén van de meest tragische dingen van onze tijd is, dat door al die communicatiemiddelen van vandaag ons denken zodanig beïnvloed of aangesproken wordt, dat wij helemaal niet meer vrij zijn om te denken. Zelf denken is er niet meer bij.

Je kunt het overal in geïnformeerd worden als een zegen beschouwen, maar het is een vloek als je overal over geïnformeerd wórdt. Het is geweldig dat wanneer je iets wilt weten, je een boek uit de kast kunt trekken of het via de computer kunt opzoeken. Maar het is verschrikkelijk als al die informatie elke dag van minuut tot minuut over je uitgestort wordt. Neem alleen die informatie tot u die van wezenlijk belang is. Onze basis is daarbij natuurlijk uiteraard de Schrift zelf. Dan zal blijken dat men vrij wordt

Toen de vertalers in de Bijbel “sittimhout” tegenkwamen, hebben ze het keurig vertaald met sittimhout, omdat ze niet wisten wat voor houtsoort het was. Want “sittim” is geen Nederlands, maar Hebreeuws. Toen men een cherub in de Bijbel tegenkwam dacht men: “Wat is dat nu voor een ding?” Men heeft het woord maar niet vertaald, want men heeft er geen woord voor. En toen men het woord engel” tegenkwam, had men er geen Nederlands woord voor en heeft men het gewoon laten staan.

Dat is met veel meer begrippen in de Bijbel zo gebeurd. De Engelsen bijvoorbeeld, hebben niet geweten wat “baptizo” was in het Grieks. Ze hebben het niet vertaald, omdat ze wisten dat er geen goed Engels woord voor was. Dat is ook zo, want het woord “dopen” betekent niet alleen onderdompelen, maar ook identificatie met elkaar, opgaan in elkaar, met elkaar verbonden worden. De Engelsen hebben dat ook begrepen en het niet vertaald. Zo hoort het ook.

Waarschijnlijk is dat precies hetzelfde als de ideeën van Plato. Hij leerde dat er bepaalde grondbegrippen zijn die de mens kent. Hij weet dat die grondbegrippen bestaan als principe. Hij kan ze niet definiëren. Hij kan ze alleen omschrijven. Hij kan er alleen mee omgaan.

Hij zegt bijvoorbeeld: “Liefde.”

Daar hebben we allemaal een idee over, maar we kunnen niet zeggen wat het is. We kunnen het wel omschrijven en we kunnen er jaren mee bezig zijn en elke dag zeggen: “Liefde is dit of dat.” Maar wat is het nou echt? Wat is het wezen? Dat weten we niet. Het idee kunnen we niet pakken, maar de uitwerking ervan wel.

Als u bijvoorbeeld een Bijbelstudie van mij hoort of leest, ontvangt u mijn geest. U neemt mijn methode van denken over. Ik doe het u voor. Ik leid u door die teksten heen. U gaat denken, zoals ik denk. U moet er niet van schrikken, maar zo werkt dat nou eenmaal.

Er wordt van mensen gezegd dat ze één van geest zijn. En er wordt van de gelovigen gezegd dat ze één van Geest zijn. Waarom? Omdat ze op dezelfde wijze leren denken. Ze gaan uit van dezelfde beginselen, van dezelfde principes, van hetzelfde geloof, van dezelfde God en van dezelfde Goddelijke Waarheid. Ze verwerken die dingen op dezelfde manier.

Ze worden dan één van Geest. Ze hebben dus elkaars Geest.

BIJBELS PANORAMA.

BROCHURE 00BP

WEDERGEBOORTE: 1 – DE WEG ER NAAR TOE.

BROCHURE 01

WEDERGEBOORTE 2 – HET NIEUWE LEVEN.

BROCHURE 02

WEDERGEBOORTE 3 – DE HOOP VAN ISRAËL.

In het beroemde nachtelijke gesprek tussen Nicodemus en de Heere Jezus doet de laatste een wet zeer markante uitspraak. Nadat Hij tot driemaal toe gesproken heeft over de wedergeboorte als noodzaak om het Koninkrijk Gods te zien of in te gaan,verwijt hij Nicodemus, dat deze niet bekend is met het begrip “wedergeboorte”: “Zijt gij de (niet een” maar de) leraar van Israël, en weet gij deze dingen niet?” Joh.3: 10.

BROCHURE 03

Wedergeboorte 4 – de hoop der schepping.

De eerste bladzijden van de Bijbel, overbekend als zij zijn, vertellen ons over de wijze waarop de wereld zoals wij die kennen tot stand gekomen is. En direct worden we geconfronteerd met de meest gecompliceerde problemen. We lezen hoe de wereld van kwaad tot erger vervalt. Hoe zij, verre van te evolueren, juist degenereert. Maar tegen elke menselijke verwachting in kent de Schrift een “happy end”! We lezen daar immers over het tot stand komen van een nieuwe hemel en een nieuwe aarde ter vervanging van de oude hemel en aarde, die voor eeuwig zijn weggedaan. De oude schepping blijkt op het laatste ogenblik vervangen te worden door een nieuwe. Een nieuwe hemel en een nieuwe aarde waarin gerechtigheid woont!

BROCHURE 04

Welk een Heiland!

BROCHURE 06

De rijkdom Zijner genade.

Genade is de onbegrijpelijke en onverdiende gunst van God. Genade betekent, dat God Zelf de verantwoordelijkheid van de schuldige mens op Zich neemt. Genade wordt om niet aangeboden aan hen ,die “dood waren in de misdaden en in de zonden”, die “wandelden naar de eeuw dezer wereld, naar de overste de macht der lucht” en die van nature “kinderen des toorns” waren. Het wordt aangeboden door de Here Jezus. Genade is “Gods grote liefde, waarmee Hij ons liefgehad heeft, ook toen wij dood waren door de misdaden” en waardoor Hij ons “heeft levend gemaakt met Christus en ons mede gezet heeft in de hemel in Christus Jezus.”

BROCHURE 07

De Bruidegom en de Bruid.

Over de vraag : Wie is de de “Bruid van Christus”. Is dit de Gemeente of behoort deze titel aan het gelovig overblijfsel van Israël? Deze vraag is de aanleiding tot de studie, die op de volgende bladzijden is weergegeven. Het is met enige aarzeling, dat ik mij ertoe gezet heb, om een studie over dit onderwerp op schrift te stellen. Niet omdat de uitkomst ervan zo onzeker is, maar omdat de praktijk leert, dat er op dit onderwerp eigenlijk een soort taboe rust.

BROCHURE 09

Behouden! Wat nu?

God biedt ons Jezus niet alleen aan als Zondendrager en als Bevrijder van de macht der zonde, maar ook als onze Here en Koning. Wij lezen In de Handelingen 2 : 36: “Zo wete dan zekerlijk het ganse huis Israëls, dat God Hem tot een Here en Christus gemaakt heeft, namelijk deze Jezus. Die gij gekruisigd hebt‘. Jezus aannemen betekent Hem als Goddelijke Meester erkennen, aan Wie wij ons met geheel ons hart en leven onderwerpen. Wiens onbeperkte heerschappij over ons leven wij met vreugde aanvaarden, zodat het nu voortaan niet meer de vraag is: Wat zal ik graag willen doen? – maar de vraag is nu slechts: Wat wil Hij dat ik doen zal?

BROCHURE 10

De Dynastie van Adam.

De geslachtsregisters van de Zoon des mensen

Wanneer we een systematische studie maken van de persoon en het leven van de Heere Jezus, krijgen we direct bij de aanvang te maken met het fenomeen, dat er niet zoiets als een biografie van de Heere Jezus bestaat! Wat we in de Bijbel vinden is geen enkelvoudig chronologisch verslag van zijn leven vanaf de aankondiging van zijn geboorte tot en met zijn Hemelvaart. Wat we vinden zijn de vier “Evangeliën”, die onderling aanmerkelijk van elkaar verschillen. Niet dat deze verschillen tegenstrijdigheden zouden zijn! Verre van dat, de gelovige weet immers, dat de vier Evangeliën in wezen één en dezelfde schrijver hebben. Waar alle vier door de geest van God zijn voortgebracht is het onmogelijk, dat er tegenstrijdigheden zouden voorkomen.

BROCHURE 11

Levend water voor dorstige zielen.

Het is een voorrecht voor iedere gelovige het levende water verder te mogen brengen voor zover God hem de gelegenheid daartoe geeft. Laten wij nu een ogenblik nadenken over wat het betekent, een kanaal van zegen voor anderen te zijn. Stel u voor, dat u genezen bent van een gevaarlijke ziekte en u weet zeker, dat het middel, dat u hebt gebruikt, onfeilbaar is. Zou u dan niet graag dit medicijn overal bekend willen maken? Natuurlijk zou u er niet over kunnen zwijgen. Evenzo willen wij graag overal bekend maken, dat er stromen van zegen zullen vloeien uit het hart van een ieder, die gelooft in de Here Jezus.

BROCHURE 12

Christus in u, de hoop der heerlijkheid.

Paulus stelt nadrukkelijk vast, dat ‘God het is die in ons werkt, beide, zowel het willen als het werken, naar Zijn wel behagen’ Fil.2:13. Onze verantwoordelijkheid in deze is geen andere dan te geloven, dat Hij bij machte is het ‘willen’ en het ‘werken’ in ons te richten en te besturen; en om te luisteren naar Zijn stem. Met het oog op deze verantwoordelijkheid zouden wij elke gelovige. op het hart willen binden zijn ‘werken’ te toetsen aan het Woord en in het gebed, om zeker te zijn, dat het werkelijk de ‘goede werken zijn, die God te voren bereid heeft opdat gij daarin zoudt wandelen’. Efeze 2:10

BROCHURE 13

Wat is de Gemeente, wat is ze niet?

Aan niets heeft de Gemeente van Jezus Christus in onze dagen meer behoefte dan dat in haar de grondwaarheden van de Christelijke hoop weer levend en zichtbaar worden. Wij moeten helaas de klacht uitspreken, die eigenlijk ook een aanklacht is, dat de Kerk van Christus deze grondwaarheden met hun wonderbare perspectieven voor de eindtijd verduisterd heeft ten gunste van een ontwikkelingsleer over wereldverbetering en maatschappijvernieuwing, die echter noch Bijbels gegrond noch door de loop der geschiedenis gerechtvaardigd is. De zelfbezinning van de Gemeente moet beginnen met de terugkeer tot het fundament van de Schrift en tot de verwachting van de Christelijke hoop.

BROCHURE 14

Het herstel van Israël.

een studie in Zacharia 14 en Deuteronomium 30

Dit is een heel bekende profetie. Het is een bekende waarheid, dat de Heer Jezus ooit terug zal keren uit de hemel. Hij zal Zijn voeten dan letterlijk en zichtbaar zetten op de Olijfberg, die voor Jeruzalem ligt, tegen het oosten (vs 4). Het staat onomstotelijk vast, dat dat gaat gebeuren. Toch zijn er heel wat christenen, die deze profetie helemaal niet kennen. Als ze deze profetie ooit al eens gehoord hebben, geloven ze hem dikwijls niet. Men zegt dan: “Dat moet u geestelijk zien.” Dan zeg ik: “Goed, verklaar het mij dan. Wat betekent het dan geestelijk”? Men is dan snel uitgepraat, want dit is geestelijk niet te verklaren.

BROCHURE 16

Tenzij anders vermeld, komen de aangehaalde Bijbelteksten uit de Statenvertaling.

De (afgoden)dienst aan “al het heir des hemels” werd onder koning Josia afgeschaft.

Er zijn twee boeken (bekend) van Bijbelgeleerden, die over de betekenis van de sterrenbeelden gaan. The Witness of the stars (Ethelburt Bullinger) The Gospel in the stars (Joseph Seiss). Van dit materiaal is (ook) dankbaar gebruik gemaakt bij de bestudering van dit onderwerp.

In deze studie staat soms: (Hebreeuws ?). Dit betekent: Herleiding van het Hebreeuwse woord niet gevonden.

I Virgo Maagd.Eerste decaan Coma. Tweede decaan Centaurus. Derde decaan Boötes.
II Libra Weegschaal. Eerste decaan Crux. (kruis) Tweede decaan Lupus. (wolf) of Victima (slachtoffer) Derde decaan Corona. (kroon)
III Scorpio Schorpioen. Eerste decaan Serpens. (slang) Tweede decaan Ophiuchus. Derde decaan Hercules.
IV Sagittarius Boogschutter. Eerste decaan Lyra. (harp) Tweede decaan Ara. (altaar) Derde decaan: Draco. (draak)
V Capricornus Steenbok. Eerste decaan Sagitta. (pijl) Tweede decaan Aquila. (arend) Derde decaan Delphinus. (dolfijn)
VI Aquarius Waterman. Eerste decaan Piscis Australis (zuidervis) Tweede decaan Pegasus (vliegende paard) Derde decaan Cygnus (zwaan)
VIl Pisces Vissen. Eerste decaan De Band Tweede decaan Andromeda (geketende vrouw) Derde decaan Cepheus (Koning)
VIII Aries Ram. Eerste decaan Cassiopeia (vrouw op troon) Tweede decaan Cetus (zeemonster) Derde decaan Perseus (breker)
IX Taurus Stier. Eerste decaan Orion (Licht) Tweede decaan Eridanus (rivier) Derde decaan Auriga (herder)
X Gemini Tweelingen. Eerste decaan Lepus (haas) Tweede decaan Canis Major Derde decaan Canis Minor
Xl Cancer Kreeft. Eerste decaan Ursa Minor Tweede decaan Ursa Major Derde decaan Argo (schip)
XII Leo Leeuw. Eerste decaan Hydra (slang) Tweede decaan Crater (beker) Derde decaan Corvus (raaf)

Deze studie is ànders dan andere Bijbelse onderwerpen omdat ze niet primair op de Here Jezus Christus gericht is, noch op het werk dat Hij gedaan heeft. Het is geen studie over de nieuwe schepping, maar over de oude schepping,met name over het uiterlijk van de oude schepping. De mens heeft een hoge dunk van zichzelf en over alles dat hij tot stand heeft gebracht. Dit geld vooral voor de “wetenschap”. De wetenschap van de mens is geen werkelijke wetenschap. Het is technologie. De mens kan tegenwoordig heel wat in technisch opzicht. Naar de mens gesproken, kan men daar bewondering voor hebben. Het heeft echter niets met “kennis” te maken.Vaak doet men dingen, zonder te weten of iets werkt. Soms blijkt het inderdaad te werken en soms ook niet. Doorgaans weet men absoluut niet waarom het werkt. De mens heeft in de praktijk veel
waargenomen, waardoor hij in staat bleek veel dingen te construeren. Dit heeft niets met werkelijke kennis te maken. De westerse mens kijkt in de regel neer op volkeren die geen technologische kennis hebben. Men duidt hen aan met ”achtergebleven gebied” of ”ontwikkelingsland”. De westerse mens ziet het als het hoogste goed om zijn verworvenheden
onder die volkeren te verbreiden. Het is echter heel goed mogelijk, dat bij hen veel meer kennis aanwezig is, dan bij de westerse mens. De mens komt in de regel niet aan werkelijke kennis toe omdat hij niet weet waarom de dingen zijn zoals ze zijn. Dit komt met name door het misbruik van de technische ”kennis”. De mens houdt zich met zaken bezig die feitelijk van nul en generlei waarde zijn. Door de techniek is de mens in staat voor de werkelijkheid te vluchten. Hij houdt zich met een droomwereld bezig die niet werkelijk bestaat. In de praktijk is hij helemaal niet geïnteresseerd in de werkelijkheid. De mens is alleen geïnteresseerd in zaken waar hij zelf béter van wordt. Of dat de waarheid is of niet, speelt daarbij geen enkele rol.

In deze studie gaat het om de waarheid. Het gaat erom hoe de werkelijkheid eruit ziet. Deze studie handelt over de oude schepping, met name om de vorm van deze oude schepping en waarom die vorm zo is geschapen. Het gaat er daarbij niet om of het in overeenstemming is met hetgeen wij in de praktijk waarnemen. Evenmin is het bedoeld om er zelf béter van worden. In deze studie staat hetgeen de Bijbel leert centraal; zónder alle moderne ”kennis”. Het uitgangspunt is: geloof in hetgeen God in Zijn Woord heeft meegedeeld. In de Bijbel is geen hoofdstuk te vinden, waar speciaal wordt meegedeeld hoe de oude schepping in elkaar zit. Er zijn wel veel hoofdstukken te vinden die over de nieuwe schepping handelen. Met name Paulus besteedt in zijn brieven zeer veel aandacht aan de manier waarop een oude schepping een nieuwe schepping wordt. In verband met de oude schepping vinden we dergelijke hoofdstukken niet.Dit is begrijpelijk, want de Bijbel leert ons dat de oude schepping verdwijnt en dat er een nieuwe schepping tot stand komt.

Het woord “gemeenschap” is in de Statenvertaling de vertaling van het Griekse “koinonia”. Dit woord staat ten onrechte in sommige Griekse manuscripten. Het staat in de “Textus Receptus”, waarvan de Statenvertaling een vertaling is. In de nieuwere versie van het Nieuwe Testament staat het woord “oikonomia”, wat “bedeling” betekent.

De wereld van vandaag is geboren uit de gevallen “oer-schepping” van Genesis 1 : 1. De nieuwe schepping, de zaligheid, komt voort uit de Here Jezus. Christus is het Hoofd van de nieuwe schepping. Jezus Christus is voortgekomen, langs één kant, uit een hoer: Rachab, Thamar, Bathseba en – in breder verband – Israël zelf.

Israël wordt in de Bijbel uitdrukkelijk de overspelige vrouw genoemd (Ezechiël 16 : 32, Jeremia 9 : 2), de hoer (Ezechiël 16 : 35). Toch wordt daaruit een nieuw Israël geboren.
De hele schepping, waarin wij leven, was de vrouw van God. De schepping staat vrouwelijk tegenover de mannelijke Schepper. Die schepping is overspelig geworden en is een andere man (de satan) gaan dienen. Toch komt uit deze overspelige vrouw een nieuwe wereld voort.

De wereld, waarin wij leven, is geboren uit de oorspronkelijke schepping. Dat is niet voldoende, want men moet wedergeboren worden, om behouden te worden. Dit gebeurt uiteindelijk via de Persoon van de Here Jezus Christus, Die een nieuwe schepping
voortbrengt. Christus was Zelf de Eerste Die wedergeboren werd en wij zijn Hem gevolgd

Dé zonde van ongeloof wordt in de Bijbel “spreken/lasteren tegen de Heilige Geest” genoemd (Matthéüs 12 : 32; Markus 3 : 29; Lukas 12 : 10). De Geest overtuigt van zonde, van gerechtigheid en van oordeel (Johannes 16 : 8). Wanneer we dat niet aanvaarden, zondigen we rechtstreeks tegen de Persoon van de Heilige Geest.

Op grond van ongeloof gaat de mens verloren en op grond van geloof wordt de mens behouden. De Bijbel leert niet dat iemand die van niets weet voor de eeuwigheid verloren is. De Bijbel leert dat een ongelovige verloren is en dat iemand, die gelooft, behouden is. De enige manier, om het oordeel te
ontvlieden, is: tot geloof komen.

Het evangelie is een kracht Gods tot zaligheid voor een ieder, die gelooft (Romeinen 1 : 16). Voor degene die niet gelooft, is het “een kracht Gods tot verdoemenis”.

Het woord voor ”land”, ”aarde” is het Hebreeuwse woord ”eretz”. Dat wordt in het algemeen gebruikt voor Israël zelf: ”Eretz Jisreël”. ”Land” heeft met een bepaald territorium te maken. ”Eretz” is de aanduiding voor een begrensd gebied ter onderscheiding van een ander gebied. Dat wil zeggen: land ter onderscheiding van een ander land. Het land is tevens de begrenzing van het water. De droge aarde verschijnt ter
onderscheiding van de zeeën.

De bereiding van druiven tot wijn is vrij ingewikkeld. De druif bestaat voor het grootste gedeelte uit water. De druif moet worden geplukt en geperst (met voeten getreden). ”Persen” heeft met vernedering/oordeel te maken. Door vernedering en oordeel komt er een nieuwe schepping tot stand.
Het druivensap gaat in eikenhouten vaten, die in het donker bewaard worden. Tijdens het rijpingsproces komt er alcohol tot stand: water wordt wijn. Wijn is een beeld van de Geest en van de geestelijke dingen. De nieuwe mens ontwikkelt zich ten koste van de oude mens, want die legt men af.

Er is ook een sterrenbeeld, dat ”kruis” heet, namelijk ”het Zuiderkruis” (Latijn: Crux). Dit sterrenbeeld is al zo’n 4000 jaar aantoonbaar (zolang wordt het al gezien). Aan onze sterrenhemel is het niet meer te zien, omdat het naar het zuiden is afgezakt.

Het Zuiderkruis heeft met vernedering te maken, want alles, wat in het zuiden ligt, heeft met vernedering te maken. Het is verleden tijd. Wij zien op naar een ander sterrenbeeld: de Noorderkroon. De kroon staat altijd in het noorden, want het noorden wijst op God (Psalmen 48 : 2, 3).

Meer over de sterren die spreken vind u hier:

De Bijbellezingen zijn voor persoonlijk gebruik.
Het is niet toegestaan deze te wijzigen of aan te passen.
Ook is het niet toegestaan deze verder online te verspreiden

Bijbellezingen downloaden:

Enige tijd geleden werd mij deze vraag gesteld. Daarmee was ik
ineens terug in 1960. Toen kwam mijn vaders eerste brochure uit de Morgenroodreeks uit, met als titel “Wat is de hemel?” In die dagen waren er nogal wat mensen om onze familie heen overleden en mijn vader werd steeds gevraagd waar ze zich bevonden en hoe het daar was. Mijn vader gaf daarop deze brochure uit en een grammofoonplaat: “Daarboven is een heerlijk oord”. Op die plaat stonden liederen die we nu nog zingen en een declamatie van mijn moeder. Het waren uitgaven bedoeld als troost en bemoediging voor degenen die achtergebleven waren. Ze waren bovendien uitgegeven, omdat er ook onder kinderen Gods veel onzekerheid bestaat over wat de Bijbel leert over de hemel.

Bij nader inzien lijkt het nirwana mij de minst ideale toestand te zijn die je maar bedenken kunt. Het blijkt namelijk leegheid te zijn. Men moet zichzelf leegmaken. Men denkt niet meer, men doet niet meer, men hoort en ziet niet meer en men noemt dat een ideale toestand. Dat zou dan overeenkomen met het Bijbelse begrip hemel. De wereld is een
heel eind op streek naar die leegte. Als er iets is wat mij stoort in het dagelijks leven, is het de leegheid van de mens. Men denkt absoluut niet meer en doet er ook alles aan om denken te voorkomen. Via deze boeddhistische leringen wil men van de wereld en haar problemen af. Men heeft er geen alternatief voor en dan houdt men leegte over.

Of ze het ook kunnen zien, staat niet vermeld, maar ik hoop het niet. Dat is toch enigszins gênant. Als ze het echter
weten, zal het wel op één of andere manier waargenomen worden. Er staat nergens in de Bijbel dat men ziet. De Heer ziet wel en de satan gaat rond over de aarde om te zoeken (Job, Petrus). Of onze broeders en zusters die ons voorgegaan zijn, alsnog rondgaan over de aarde en daar alles zien, waag ik te betwijfelen. Dat lees ik namelijk niet in de Bijbel. Aangezien men in de hemel per definitie weet wat er op de aarde is, geloof ik wel dat ze dat weten, maar of ze dat zien, is een
ander verhaal.

^*Er is een Bijbelstudie over het Bijbels wereldbeeld (ofwel de holle aarde) beschikbaar. Zowel als Mp3-lezingen als schriftelijk.

Of het nu in het lichaam is of niet, ik weet wel dat hij voor dat doel naar de berg Sinaï is geweest, om van daaraf die derde hemel binnen te gaan. Niet omdat het daar makkelijker is, maar omdat de Heer bepaalde plaatsen gebruikt. Paulus deed dat in navolging van Mozes en Elia. Hij ging naar de berg Sinaï, een berg in Arabië waar hem hemelse dingen getoond zijn. Daarvan staat dat “hij opgetrokken is tot in de derde
hemel”. Ik denk dat zijn lichaam gewoon op de berg Sinaï was, net als dat van Mozes en Elia. Hoe het echter precies is, weet ik ook niet.

Hierover is tijdens twee eerdere Bijbelstudiedagen met als onderwerp: “Dood en dodenrijk” gesproken . Toen hebben we daar uitgebreid bij stilgestaan. Ik bespreek daar alle Schriftplaatsen waarin het woord “hades”, “dodenrijk”, “poel des vuurs” of “sheool” gebruikt wordt in het Oude Testament. Ook andere termen als “tartarus”, “put” en “paradijs” zijn toen aan de orde gekomen. Ik ga daar dan nu ook bij voorkeur niet op in.

De studies kunnen beluistert worden via onderstaande link:

Dood en dodenrijk.

Ultradispensationalisten en de hemel.

Ook om die reden hebben de ultradispensationalisten ongelijk. Als er na de opstanding van Christus een gemeente was, anders dan dé Gemeente waarvan wij nu deel uitmaken, dan hebben zíj eerstgeboorterecht, gaan zíj naar de hemel en wij niet. Zij hebben daarop uitgevonden dat er niet alleen twee gemeentes
bestaan, maar ook twee hemelen. Er zou namelijk zoiets zijn als het hemelse en het overhemelse. Men beweert dat Hebreeën voor die eerste gemeente was, vóór Paulus en de Gemeente waarvan wij deel uit maken. In Hebreeën 3 : 1 staat echter: “Hierom, heilige broeders, die der hemelse roeping deelachtig zijt”. Dat gaat over de Gemeente. Zij beweren echter dat ook Israël een hemelse roeping heeft, maar dan iets lager.

Hoe dat dan moet met het duizendjarig rijk, is niet duidelijk. Dan zou Israël, een bekeerd Israël, op aarde wonen als eersteling van de volkeren. Hoe moet dat dan als zij een hemelse positie hebben ontvangen? Dat ze naar de hemel gaan,
zou zijn omdat de Thessalonicenzen brieven ook vroege brieven van Paulus zijn en ook op die gemeente van toepassing zijn. Daarin is sprake van opname van de Gemeente (1 Thessalonicenzen 4). Daar zou het dan niet gaan over u en mij, maar over hen, want zij gaan ook naar de hemel. Men heeft dan eerst twee hemelen gemaakt van die ene. Die hemel der hemelen, die in het Oude Testament altijd in het enkelvoud staat. Men heeft er echter twee van gemaakt op de volgende grond: Het verschijnsel bestaat in het Grieks dat woorden – zelfstandige
naamwoorden/werkwoorden – versterkt worden door er een voorzetsel aan toe te voegen. Dat gebeurde met “katalasso”. Dat betekent losmaken en verbinden met een ander, vertaald met verzoenen.

Het woord is eigenlijk “lasso”. Als men het wil versterken, zet men er “kata” voor. Als het met nog grotere nadruk gezegd wordt, staat er “apokatalasso”. Dan komen er twee voorzetsels voor. De betekenis van het woord verandert daar niet mee. Het krijgt alleen meer gewicht. Dat gebeurt met het woord hemel, uranos, ook. Soms staat daar het woord “epi” voor. Men denkt dan dat dat hoger is, aangezien “epi” hoog betekent. Het woord “uranos” betekent in zichzelf echter al dat het gaat om alles wat hoger is dan de aarde. Dat kan de atmosfeer zijn, dat kan de ruimte van de sterren zijn. Het is echter bij voorkeur die onzienlijke wereld die van hogere aard is dan al het zichtbare. Dat is wat het woord betekent. Het is niet de ethymologie van het woord.

Om aan te geven dat het echt hoog is, staat er in sommige gevallen in het Nieuwe Testament “epi” voor. Ultradispensationalisten beweren dat er dus twee woorden bestaan voor hemel, “uranos” en “epuranos”. Dat noemen ze dan de hemel of het hemelse en het overhemelse. De laatste is dan nog hoger. Dat zou dan voor de Gemeente zijn in Paulinische zin en de wat lagere hemel zou dan bestemd zijn voor Israël. Zo hebben zij dan toch een hemelse roeping en wordt het nog moeilijker om het uit elkaar te houden. Het wordt echter toch problematisch wanneer het woord met “epi” ervoor voorkomt in het Matthéüs-evangelie. Dit soort redeneringen zijn zo verschrikkelijk onlogisch, dat heel moeilijk een logisch tegenargument te geven is. Als men het niet zien wil, houdt het gewoon op.

Wij kennen de uitdrukking “bevorderd tot heerlijkheid”. Die uitdrukking is ontleend aan de militaire structuur van het
Leger des Heils. Ik heb alle respect voor de organisatie en de terminologie en ik begrijp hem ook. Het is tenslotte heerlijker om ontbonden te zijn dan gebonden. De echte bevordering tot heerlijkheid komt echter pas later, namelijk ter gelegenheid van de opname van de Gemeente.

Vaten zouden gebruikt worden voor hun eigen doel. Dat is met de mens ook zo. Er zijn grote en kleine “vaten”. De bedoeling is, dat ze vol zouden worden en hoe voller, hoe meer vervulling van het leven als zodanig. We moeten echter niet de grootte met elkaar vergelijken. Daar gaat het niet om, het gaat erom dat elk vat vol is. Dat is ook het misverstand van het socialisme. Dat gaat er van uit dat alle vaten evenveel inhoud moeten hebben. Het punt is dat sommige vaten al meteen vol zijn en andere vaten nog zo goed als leeg. Het verschil is dikwijls heel erg groot. Vandaar dat het nooit werkt. Het gaat er maar om dat het vat vol is. We zouden elkaar niet “een kopje kleiner maken”, zodat we allemaal even groot zouden worden.

Hij is de hemel binnengegaan en Hij is met Zijn eigen bloed – niet door het bloed van stieren en bokken – ingegaan in dat
heiligdom. Op die grond en met dat bloed zit Hij ook op de troon. Dat is de betekenis van het bloed dat op Grote Verzoendag gesprenkeld werd op de weg naar de ark des verbonds. Daarmee werd een verse en levende weg verkregen, die eindigt op het verzoendeksel ofwel de “troon der genade”. Op die troon zit Christus.

Waar gesproken wordt over of wij elkaar zullen herkennen in de
hemel, wordt vaak het voorbeeld aangehaald van Lázarus en de rijke man, die elkaar herkenden. Zij bevonden zich echter niet
in de hemel, dus is het geen goed argument. Kennelijk verstaat men onder hemel het hiernamaals en is het dodenrijk ook het hiernamaals en dus is de conclusie dat er herkenning is in het hiernamaals. U ziet hoe slordig met dit soort Schriftplaatsen wordt omgesprongen. Of men in de hemel weet wat er op aarde gebeurt, wordt ook verklaard uit diezelfde geschiedenis. De rijke man wist namelijk wat er op aarde met zijn drie vrienden
gebeurde. Maar hij was niet in de hemel. Bovendien was het een uitzonderlijke situatie, die nooit als norm te hanteren is.

Toen Mozes en Elia vanuit de hemel – want daar waren ze kennelijk – met de Heer verschenen op de berg der verheerlijking, werden ze door de discipelen herkend. Zo staat het er echter niet, want het zou best kunnen, dat ze zich netjes hebben voorgesteld. Ze wisten dat ze het waren, maar of ze ze herkend hebben, is niet zeker. Men zegt ook dat ze uit de hemel kwamen en wisten wat er op aarde omging. Ze kenden echter het profetisch woord en dat is wat anders dan dat ze de dingen op aarde zagen. We moeten er geen dingen inleggen, die er niet staan. Ze spraken over “Zijn uitgang”^{(Lukas 9 : 31)}. Ze wisten dit, omdat ze de schriften kenden, al vanaf toen ze zelf op aarde leefden.

In het algemeen kunnen we stellen dat hoe ouder onze geestelijke liederen zijn, hoe meer ze het hebben over onze toekomstverwachting. Luid en duidelijk spreken ze over die hemel, over die reünie en ons verlangen naar de hemel. Dat kan alleen maar voortkomen uit het besef, dat wij nu reeds dat hemels burgerschap ontvangen hebben.

Deze foto’s laten de plaats van een van de drie bronnen van de Jordaan zien. Deze bron heet tegenwoordig “Banyas”, net zoals de nabijgelegen plaats, en ligt op Israëlisch grondgebied, aan de monding van de berg Hermon. In het begin van onze jaartelling heette de stad Cesarea Filippi en wordt genoemd in de evangeliën en in Handelingen. De naam Banyas of Panias vindt zijn oorsprong in “Pan”, de herdersgod en een van de Griekse mytische figuren. Deze half-mens-half-dier, van wie als enige god wordt gezegd dat hij gestorven is, wordt in het katholicisme negatief neergezet, als beeld van de duivel. Beter onderzoek maakt duidelijk dat dit ten onrechte is.

Tenzij anders vermeld, komen de aan gehaalde Bijbelteksten uit de Statenvertaling, zoals gebruikt in het computer- programma
E-Sword. Op internet is deze vertaling te vinden via https://www.e-sword.net/

Genesis 13 : 10 vertelt dat Lot en Abraham over de “ganse vlakte der Jordaan” keken. In het Hebreeuws heet dat “KikkarYarden”. Tegenwoordig is dat niet meer mogelijk vanaf die plaats, maar in de dagen dat Lot koos voor dit deel van het land dus nog wel. Lot zag in de verte een weldadig gebied, dat “gevoed” werd door de Jordaan. Wellicht zag het er zo uit als op deze foto van het Jordaandal ter hoogte van de Westbank. Misschien was het nog mooier, want het is logisch dat wie kiezen mag, kiest voor een vruchtbaar gebied, waar het prettig leven is.

De Dode Zee gezien vanaf de berg Massada (zie rode stip op satellietfoto), dat gelegen is in het zuidwesten van de Dode Zee. De zee is 76 kilometer lang en 16 kilometer breed en wordt door het Jordaans schiereiland Lisan gedeeld in een klein ondiep zuidelijk deel, (4 tot 6 meter diep) en een groot noordelijk deel, dat op sommige plaatsen zo’n 430 meter diep is.

Vanwege het hoge zoutgehalte van 25-30% heet de zee in het Hebreeuws “Jam HaMelach” Zoutzee, dat is ook de Bijbelse naam. Het is het mineralenrijkste water ter wereld. Er is een uitzonderlijk hoge concentratie aan kalium, broom, magnesium en jodium. De Dode Zee wordt kleiner. De water- spiegel daalt ongeveer één meter per jaar

Massada biedt een prachtig overzicht op de overblijfselen van Gomorra. De “witte” plaatsen markeren dit gebied heel duidelijk. Lopen op de as van ver- brand kalkzandsteen en kijken naar de contouren van wat eens een woonplaats geweest moet zijn, maar waar nu geen enkel leven meer mogelijk is, bepaalt ons erbij dat het Woord van God waar is. Gomorra is één van de “monumenten” waarop de mens acht zou slaan om zich vervolgens te verdiepen in Zijn Woord en Zijn Plan met de oude schepping en in de nieuwe schepping.

Ons Nederlandse woord “keramiek” is verwant aan het Hebreeuwse “chamar”. De ch wordt een k en de letters m en r zijn omgekeerd. (Een omkering van letters heet een anagram). Keramiek is aardewerk of klei.

Men vermoedt dat “chamar” verwant is aan het Arabische “achmar”. Dit wordt vertaald met “rood”. Overdrachtelijk toe- gepast is dat rode klei of rode aarde. Zo kennen we vanuit het Hebreeuws het woord adamah, dat “aarde” Adam (= “rood”) van afgeleid. Daarom wordt de naam Adam soms met “rode aarde” vertaald. In de omgeving van Sodom heeft de aarde ook een rode kleur.

In het verleden heeft God eenmaal hemel en aarde geoordeeld door water. Hij heeft toen een universele vloed gebracht over de wereld. (Genesis 1 : 2) Wij noemen dat tegenwoordig “de laatste IJstijd.” Daarna heeft Hij, in de zeven dagen van Genesis 1, die wateren teruggedrongen, zodat het droge land weer zichtbaar werd en de aarde weer het één en ander voortbracht.

Deze satellietfoto toont het gebied waar de berg Hermon, het meer van Galilea, de Jordaan, Jeruzalem, de Dode Zee, Sodom en Gomorra, Egypte het land Gosen, de Rode Zee (met de plaats van de doortocht), de berg waar Mozes de wet ontving, de rotsstad Petra (met onder andere de berg Hor) en de berg Nebo zich bevinden. Dit aardbevingsgevoelige gebied, als onderdeel van de Syrisch-Afrikaanse Slenk, is van oudsher het centrum van Gods handelen met deze gerestitueerde schepping (aarde en twee hemelen). Volgens het profetisch Woord blijft dit gebied ook in de nabije, én de wat verder weg gelegen toekomst, het middelpunt van Gods handelen. Het maakt onderdeel uit van Gods Plan, dat leidt tot nieuwe hemelen en een nieuwe aarde.

Petrus zegt daarover in 2 Petrus 3 : 13: “Maar wij verwachten, naar Zijn belofte, nieuwe hemelen en een nieuwe aarde, in dewelke gerechtigheid woont.” Als de taak van dit gebied er op zit, dan zal het plaatsmaken voor de laatste onderdelen van Gods Nieuwe Schepping, die begon bij de opstanding van Jezus van Nazareth en Zijn aanstelling tot Here (Jehovah) Jezus Christus. De al aan Abraham gedane beloften zullen dan volledig in Christus gestalte hebben gekregen en wedergeboren kinderen Gods mogen daar voor altijd in delen.

De berg Sodom is eenvoudig te bezoeken en te beklimmen. Het eerste gedeelte van deze zoutberg, die voor 98% uit puur zout bestaat, kan per auto worden afgelegd en slechts een relatief klein gedeelte moet worden gelopen. Bovenop wordt men beloond met een prachtig uit- zicht over het zuidelijkste deel van de Dode Zee, waar veel mineraalwinning plaatsvindt. Rechts in de verte ligt het in de Bijbel genoemde Zoar, de plaats waar Lot en zijn gezin naar toe vluchtten tijdens de verwoesting van de vijf ste- den, waaronder het nabij- gelegen Sodom. Beneden aan de voet van de berg is goed te zien hoe de berg bestaat uit zoutplaten.

In Nederland kennen we ook zoutbergen, alleen liggen die honderden meters onder de grond! De zoutberg Mount Sedom ligt echter honderden meters boven de oppervlakte. Dat het gebied enkele honderden meters gezakt moet zijn tijdens de ondergang van Sodom en de andere steden, is een verklaring voor deze zoutberg op deze plaats. Het is eveneens een goede verklaring voor de Dode Zee, die als enige op de wereld zoveel zout en mineralen bevat

De in Eilat wonende gids Benayah Blum weet haarfijn de weg in het gebied dat hij beschouwt als het gebied waar de stad Sodom lag. Hij wijst graag op de contouren van de stad. Een tekening van hoe het mogelijk geweest zou kunnen zijn, neemt hij mee op wat voor de geïnteresseerde bezoeker een bijzondere reis is door wat eens de veel hoger gelegen straten van de stad Sodom geweest zouden moeten zijn.

De contouren van de stad zijn duidelijk te zien en de “straten” zijn nu nog te bewandelen. Sodom ligt dus niet op de bodem van de Dode Zee! Helaas komen weinigen met eigen ogen kijken naar dit monument dat God Zelf bewaard heeft, opdat mensen altijd acht zouden slaan op Zijn Woord en Zijn beloften. Er is geen enkele vorm van leven in dit gebied, waar de brandbare sulfurbolletjes nog te vinden zijn. Alles bestaat uit louter as en gips (verbrande kalkzandsteen) en is daardoor zeer gevoelig voor regen. Het regent er echter bijna nooit, terwijl het hemelsbreed zo’n 30 kilometer verderop in de bergen van Judea flink kan regenen.

Uit Deuteronomium 34 : 1-3 blijkt dat Zoar tot het beloofde land behoorde. De voet van de berg Nebo ligt in het dal van de Dode Zee. Mozes zag vanaf de berg het hele beloofde land, namelijk het gebied van de stam Dan in het noorden tot aan Zoar in het zuiden.

Immens heet moet het geweest zijn om alles zo te verbranden dat er 4000 jaar later nog in de as geprikt kan worden. In dit zeer droge gebied van as en zout groeit niets, behalve dan in de wadi’s die het water dat in de bergen van Judea valt soms afvoeren. Meestal staan deze wadi’s (droge rivierbeddingen) dus droog en groeien er enkele planten, die het weinige water weten te benutten.

Zelfs in onze tijd zijn er nog zwavelbolletjes te vinden in de omgeving van de steden die 4000 geleden verwoest zijn door enorme hitte, veroorzaakt door een regen van brandende zwavel. Niet alle bolletjes zijn hele- maal verbrand, een aantal zijn gesmoord in de as. Ze dragen zo bij aan de lering die men uit de verwoesting van Sodom en Gomorra zou trekken. Het is een uitbeelding dat God Zelf Zíjn oude schepping geoordeeld hééft en zal wegdoen door vuur (2 Petrus 3 : 10, 12), inclusief degenen die daar niet uit getrokken zijn op grond van hun geloof (vertrouwen) ín de Here Jezus Christus en op grond van het geloof ván onze Heiland. (Romeinen 3 : 23;
Galaten 3 : 22, 26) Wie net als Lot en zijn gezin dat oordeel wil vermijden, geeft dus gehoor aan de oproep te vertrouwen (geloven) op wat God gesproken heeft en dat zonder om te kijken naar wat men achterlaat. Daarmee wordt hij of zij wedergeboren tot kind van God in de volmaakte Nieuwe Schepping, waarin God uiteindelijk alles in allen is (1 Korinthe 15) en die nimmer zal vergaan. Deze boodschap van oor- deel, maar óók van redding is het beste dat een gelovige kan overbrengen aan degenen die zich nog in deze wereld (Sodom) bevinden. Voor hen geldt: Neem Gods Woord en zijn nog steeds aanwezige tastbare voorbeelden ter harte en kies voor het onvergankelijke leven.

Hermon” komt in de Bijbel vijftien maal voor:

Deuteronomium 3 : 8, 9 | Deuteronomium 4 : 48 | Jozua 11 : 3, 17

Jozua 12 : 1, 5 | Jozua 13 : 5, 11 | Richteren 3 : 3 1 | Kronieken 5 : 23

Psalm 42 : 7 | Psalm 89 : 13 | Psalm 133 : 3 | Hooglied 4 : 8

Vanuit de besneeuwde bergen ontspringen bronnen met water dat naar het meer van Galilea (de Kinnereth) stroomt. Dat meer (170 m2 kilometer) geeft water en leven aan heel Israël. Het is namelijk het enige zoetwatermeer en daarmee een waterreservoir voor heel het land. Het water uit het levende meer van Galilea stroomt naar de Dode Zee in het zuiden. Het stroomt als het ware van het leven naar de dood en daarna houdt alles op. God heeft bewust deze symboliek in dit gebied gelegd.

Een aantal merkwaardige vormen in as behoren tot de overblijfselen van Gomorra. Ze zijn eenvoudig te vinden vlak voor de berg Massada. Net als in Sodom is ook hier geen leven te vinden. Dit is in overeenstemming met wat bijvoorbeeld geschreven staat in Jeremia 23 en Jeremia 50. De door God gezonden profeet haalde ook toen de tastbare voorbeelden aan van Sodom en Gomorra, opdat de Joden zich zouden bekeren van hun tot de dood leidende wandel.

Op sommige kaarten staat boven het Sinaï-schiereiland de naam Midian. Dat geeft aan dat men een compromis wil sluiten. Men redeneert: als de berg Sinaï in Midian ligt, dan moet het gebied van de Sinaï-woestijn ook Midian genoemd worden. Dat is natuurlijk niet juist, maar toont aan hoe men met kaarten klungelt.

Over “Jabal al Lawz” (de berg van de Wet) zijn Nederlands ondertitelde DVD’s beschikbaar van de archeologen Jonathan Gray en Ron Wyatt.
Deze DVD’s, (die ook rechtstreeks online bekeken kunnen worden), met als titel “Verrassende ontdekkingen” behandelen de volgende onderwerpen:

1. De ark van Noach
2. De uittocht uit Egypte
3. De berg Sinaï
4. Sodom en Gomorra

De Egyptische badplaats Nuweiba bevindt zich aan het einde van de “weg der Schelfzee”. Die voert dwars door het deel van Egypte dat tussen de Golf van Suez en de Golf van Akaba ligt. Hoge bergen omsluiten de laatste 85 kilometer van deze weg door de woestijn. Het volk Israël (naar schatting zo’n 2,5 miljoen mensen) kon niet anders dan deze weg vervolgen om uit te komen op een grote zandvlakte. Dat werd de verzamelplaats waar zij konden aanschouwen dat God voor hen de wateren uit elkaar dreef door een zeer sterke wind, die muren van ijs vormde. Vervolgens kon men oversteken naar Midian op de landbrug die daar van nature aanwezig is in het zeer diepe water van de Rode Zee. De achtervolgende Farao en zijn legers verdronken toen zij later dezelfde weg namen en de ijsmuren door het ontbreken van die zeer sterke wind smolten. De koraalbegroeing van die overblijfselen zijn nog te vinden op deze door duikers gewaardeerde plaats in de Rode Zee.

C321 01 Ingaan in de rust - Bijbelstudie Contactdag 10 november 01:21:52
C321 02 Ingaan in de rust - Bijbelstudie Contactdag 10 november 01:05:08
C321 03 Ingaan in de rust - Bijbelstudie Contactdag 10 november 00:50:42